كهكشان راه شيري ممكن است بخشي از يك «همسايگي كيهاني» بسيار بزرگتر از آن چيزي باشد كه تاكنون تصور مي كرديم.
به گزارش ايتنا و به نقل از لايوساينس، مطالعات جديد نشان مي دهند كه خوشه كهكشاني فوق العاده اي كه كهكشان راه شيري را در بر دارد، ممكن است بخشي از يك ناحيه حتي بزرگتر به نام «حوضه جذب» باشد كه تا 10 برابر بزرگتر از آن چيزي است كه در حال حاضر به عنوان خانه خود مي شناسيم.
گفتني است جهان پر از اين حوضه هاي جذب (BOA) است؛ مناطقي كه در آن همه چيز توسط گرانش يك جسم عظيم به سمت درون كشيده مي شود. اين نواحي مي توانند مانند عروسك هاي روسي داخل هم قرار بگيرند.
براي مثال، ماه به دور زمين مي چرخد، زمين همراه با منظومه شمسي به دور خورشيد مي چرخد، و كل اين مجموعه در كهكشان راه شيري به دور سياه چاله عظيمي در مركز كهكشان مي چرخد.
اما داستان به همين جا ختم نمي شود. در لايه بعدي اين عروسك هاي حوضه جذب، گروه محلي قرار دارد كه شامل كهكشان راه شيري، كهكشان آندرومدا و كهكشان مثلث به همراه كهكشان هاي كوچك تري مانند ابرهاي ماژلاني بزرگ و كوچك است.
لايه هاي بعدي خوشه سنبله (ورگو) با حدود 2000 كهكشان و خوشه ابرسنبله است. لايه نهايي كه تاكنون شناخته شده است، خوشه فوق العاده لاني آكئا است كه در سال 2014 كشف شد و حدود 100٬000 كهكشان را در بر مي گيرد و گستره اي حدود 500 ميليون سال نوري دارد.
اما پژوهشگران در يك مطالعه جديد، حركت نسبي بيش از 56٬000 كهكشان را تحليل كردند تا نقشه اي سه بعدي از تمام حوضه هاي جذب اطراف كهكشان راه شيري بسازند.
اين نقشه نشان داد كه احتمال قابل توجهي وجود دارد كه كهكشان ما بخشي از يك حوضه جذب بزرگتر به نام «تمركز شاپلي» باشد كه حجمي تا 10 برابر بيشتر از لاني آكئا دارد. البته دانشمندان از قبل مي دانستند كه تمركز شاپلي وجود دارد، اما تا پيش از اين تصور نمي كردند كه كهكشان راه شيري را تحت تأثير قرار دهد.
نوام ليبسكيند (يكي از نويسندگان اين مطالعه)، مي گويد: «شايد تعجب آور نباشد كه هرچه بيشتر در كيهان جستجو مي كنيم، متوجه مي شويم كه خوشه فوق العاده اي كه به عنوان خانه خود مي شناسيم، به مراتب بيشتر به هم پيوسته و گسترده تر است».
در حال حاضر، پژوهشگران معتقدند كه احتمال 60 درصد وجود دارد كه كهكشان راه شيري در تمركز شاپلي قرار داشته باشد.
اين عدم قطعيت به دليل خطاهاي بالا در اندازه گيري سرعت كهكشان هاي دور و همچنين وجود ماده تاريك بين كهكشان ها است كه مي تواند اثرات گرانشي عظيمي در سراسر مناطق بزرگ فضا داشته باشد، بدون اينكه قابل مشاهده باشد.
اگر اين نتايج درست باشد، ممكن است كهكشان راه شيري بخشي از لاني آكئا نباشد و اين خوشه فوق العاده آسماني شايد اصلاً وجود نداشته باشد؛ بلكه ممكن است كه فقط يك بخش خارجي از تمركز شاپلي باشد.
نقشه جديدي كه توسط پژوهشگران تهيه شده است، شامل چندين ساختار عظيم است كه در سراسر ميلياردها سال نوري پراكنده شده اند، مانند ديوار قطب جنوب و خوشه پرسئوس-ماهي.
گفتني است بزرگترين حوضه جذب در اين نقشه، ديوار بزرگ اسلون است كه حدود 1٫4 ميليارد سال نوري طول دارد.
در حالي كه اين نقشه به ما كمك مي كند تا مكان خود در كيهان را بهتر شناسايي كنيم، پژوهشگران هشدار داده اند كه اين كشف نشان مي دهد ممكن است اطلاعات بيشتري نيز از دست داده باشيم.
احسان كوركچي (يكي از نويسندگان اين مطالعه و اخترشناس در دانشگاه هاوايي)، اظهار مي دارد: «اين كشف يك چالش جديد را مطرح مي كند: بررسي هاي كيهاني ما هنوز ممكن است به اندازه كافي بزرگ نباشند تا گستره كامل اين حوضه هاي عظيم را نشان دهند».
با استفاده از ابزارهاي پيشرفته مانند تلسكوپ هاي بزرگ و فناوري هاي نوين، ممكن است به كشفيات بيشتري درباره نحوه سازماندهي كيهان دست پيدا كنيم و بفهميم كه ما در كدام بخش از اين ساختار بزرگ قرار داريم.