پلتفرم تامين مالي جمعي ايفا روشي جديد و بومي به نام اعتبارسنجي اجتماعي ارائه داده است كه به جاي مدارك رسمي، بر اعتماد و سرمايه اجتماعي جامعه محلي تكيه دارد.
يكي از موانع اصلي توسعه روستاها، نبود سازوكار تامين مالي و جذب سرمايه متناسب با شرايط محلي است. فرآيندهاي پيچيده بانكي و وثيقه هاي سنگين، دسترسي روستاييان به سرمايه را دشوار كرده اند. هدف اصلي اين پلتفرم توانمندسازي مالي و تقويت استقلال اقتصادي در جوامع روستايي اعلام شده است.
نقش جامعه محلي در كاهش ريسك قرض دهي در مدل ايفا، ارزيابي متقاضيان نه براساس دارايي، بلكه برپايه اعتبار آن فرد و اعتماد جامعه محلي به او انجام مي شود. پس از تاييد طرح متقاضي در پلتفرم ايفا، نخستين گام، جمع آوري 5 درصد از مبلغ مورد نياز از طريق دوستان، آشنايان يا اهالي روستا است. اين مرحله نوعي آزمون اعتماد است: وقتي نزديكان حاضر به حمايت مالي از يك فرد باشند، يعني او در جامعه خود اعتبار دارد. در اين مدل، اعتماد موثرتر از هر سند و ضمانت رسمي است، زيرا سرمايه اجتماعي ماندگارترين تضمين بازپرداخت به شمار مي رود. پس از اين مرحله طرح به صورت خودكار وارد مرحله جذب حمايت عمومي مي شود، در اين مرحله پروژه در وب سايت ايفا منتشر مي شود تا ساير حاميان از سراسر كشور در تامين مالي آن مشاركت كنند.
نظام بانكي چه تفاوتي با مدل ايفا دارد؟ در مدل بانكي، اعتبار براساس وثيقه، ضامن و سود تعريف مي شود؛ اما در مدل ايفا، معيار اصلي توانمندي و تجربه فرد، اعتماد، آموزش و مشاركت اجتماعي است. بانك ها براي كنترل ريسك از ضمانت هاي سنگين و بهره بالا استفاده مي كنند، در حالي كه اين مدل، با آموزش، همراهي و شبكه هاي اجتماعي اين ريسك را مديريت مي كند.
نتيجه اين رويكرد، نرخ بالاي بازپرداخت و افزايش اعتماد ميان حاميان و مجريان است. به اين ترتيب، در اين مدل نه تنها به توزيع سرمايه كمك مي كند، بلكه فرهنگ اعتماد و همكاري براي پايداري اقتصادي را در روستا گسترش مي دهد و باعث مي شود منابع مالي در جامعه براي رشد و توسعه به گردش درآيد.