به نظر مي رسد سياست مسدود كردن پيام رسان ها و شبكه هاي اجتماعي خارجي و اختلال در پهناي باند اينترنت بين الملل توسط نهادهاي امنيتي در ايران با شكست مواجه شده است چرا كه اكنون در شرايطي قرار داريم كه معترضين بدون نياز به اينترنت بين الملل و حتي پيام رسان هاي داخلي يا خارجي به سادگي با يكديگر ارتباط برقرار مي كنند.
تبليغات كليك
هنوز سپر سايبري كشور از شوك حملات گروه هكري انانيموس بيرون نيامده بود كه متوجه اين قضيه شد كه قطع كردن اينترنت بين الملل نيز اخلالي در روند ارتباطگيري معترضين در خيابان ها ايجاد نكرده است و نه تنها از حجم تظاهركنندگان كاسته نمي شود بلكه هر روز با قرارهايي كه با يكديگر مي گذارند، بر شدت اعتراضات خياباني افزوده مي شود.
به نظر مي رسد اين اتفاق از دو كانال ارتباطي در حال انجام است كه قابل رهگيري نيز حداقل در مقطع فعلي نيست. در روش اول، كانال هاي ماهواره اي آن ور آبي كه عموماً بر روي ماهواره ياه ست قرار دارند، با سازماندهي و آدرس دهي به معترضين، آنها را به نوعي از راه دور سازماندهي مي كنند. همانطور كه احتمالاً مي دانيد، ايجاد پارازيت هزينه زيادي براي عامل ارسال پارازيت در فركانس ماهواره اي در بر دارد و با توجه به نزديكي ماهواره ياه ست به كشورمان(تقريباً بر فراز آسمان ايران قرار دارد) ايجاد پارازيت نيز تاثيري دريافت فركانس هاي كانال هايي كه روي اين ماهواره قرار دارند، ندارد و در بدترين حالت يك پرش كوتاه روي تصوير مشاهده مي شود. در روش دوم سازماندهي معترضين، آنها به جاي استفاده از پيام رسان هاي داخلي به سراع اپليكيشن ها و سايتهاي داخلي رفته و در كامنتها و گپ هاي آزاد برخي اپليكيشن ها به سادگي و به دور از چشم نهادهاي اطلاعاتي، با يكديگر ارتباط برقرار مي كنند. دو روش فوق تا اينجاي كار سياست اينترنت ملي براي جلوگيري از ارتباط معترضين را با شكست مواجه كرده است و همين موضوع كار مديريت اعتراضات خياباني اين روزها را براي نيروهاي امنيتي بسيار سخت تر كرده است.