طراحی تعامل
طراحی تعامل، ( IxD ) طراحی محصولات و خدماتی است که در آن تمرکز طراح فراتر از جلوه های بصری یک محصول است و شامل نحوه تعامل کاربران با محصول می شود. بنابراین بررسی دقیق نیازهای کاربران، محدودیت ها، متن و بقیه مسائل، طراحان را قادر می‌سازد تا خروجی را متناسب با خواسته های روز کاربران، دقیق تنظیم کند.
برای طراحان
UX طراحی تعامل، محوری است که کار اصلی روی آن می‌چرخد یعنی ارتباط بین انسان با محصولات دیجیتالی. با این حال این اصطلاح یعنی طراحی تعامل، برای ارتباط بین کاربران با محصولات غیر دیجیتالی نیز کاربرد دارد.
به طور کلی طراحی تعامل؛ یعنی ایجاد دیالوگ بین کاربران و محصول یا سیستم و خدمات.
طراحی تعامل، بخشی از طراحی تجربه کاربری است.با توجه به این که
طراحی تعامل، بخش مهمی از طراحی
UX است؛ اصطلاح
طراحی تعامل گاهی با تجربه کاربری می تواند قابل تعویض باشد.
در واقع، طراحی
UX مستلزم شکل دادن یک تجربه خوب برای کاربر بعد از استفاده یک محصول است. بخش بزرگی از این تجربه شامل تعامل مورد نیاز بین کاربر و محصول خواهد بود. با این حال، طراحی
UX فراتر از این توضیحات است.
دنیای کاری طراحان
UX، به کل سفر کاربر، از جمله جنبه های برند سازی، طراحی، کاربردپذیری و عملکرد مربوط می‌شود. در مقابل، نقش اصلی طراحان تعامل؛ لحظه استفاده و چگونگی بهبود تجربه کاربری یک محصول را برای کاربران، هدف قرار می‌دهد.
بنابراین طراحی تعامل یا
IxD در حیطه ی تجربه کاربری حائز اهمیت است، زیرا تجربه رضایت بخش، دوام کار را ثابت می‌کند.
اگر کاربران خود را با ویژگی های غیر عملی مانند: اعلان های سنگین، متن های طولانی و یا انیمیشن های طولانی مدت درگیر کنید، بدون شک نام تجاری خود را از دست خواهید داد.
(IxD)، برآورده کردن نیازهای کاربر است نه نیازهای نرم افزاری یا سخت افزاری یک محصول.
چندین رویکرد برای ساخت طرح های پیشنهادی یک محصول در (IxD) وجود دارد؛ از جمله طراحی هدف، یعنی تجربه کاربری در ابعاد مختلف و همچنین ویژگی های طراحی مانند: محتوای متن، ظاهر بصری و همچنین محدودیت های زمانی و رفتاری.
طراحی تعامل بخشی از طراحی تجربه کاربر است.
طراحان IxDکار طراحان در این بخش شامل پنج بخش یا بُعد خواهد شد:
کلمه (۱D) ، بازنمایی های بصری(۲D) ، اشیا فضایی(۳D) ، زمان(۴D) و رفتار(۵D).
این پنج بُعد توسط یک استاد کالج رویال هنر لندن، جیلیان کرامپتون اسمیت و یک طراح ارشد تعامل، کوین سیلور تعریف شد.
این ابعاد بیانگر جنبه هایی هستند که یک طراح تعامل باید آن ها را در کار در نظر بگیرد:
کلمات(۱D): کلمات باید ساده و آسان بیان شوند تا اطلاعات لازم را بدون حاشیه به کاربر ارائه دهند.
بازنمایی های بصری(۲D): عناصر گرافیکی مانند تصویر، تایپوگرافی و نمادهایی که مورد استفاده قرار می‌گیرند، باید برای کاربر مفید باشد.
اشیا فضایی(۳D): به رسانه ای اطلاق می‌شود که کاربران از طریق آن با محصول یا خدمات در تعامل هستند، به عنوان مثال: لپ تاپ ها یا تلفن های همراه.
زمان(۴D): به رسانه هایی مربوط می شود که با گذشتن زمان تغییر می‌کنند، مانند: انیمیشن ها، فیلم ها و صداها.
رفتار(۵D): مربوط به چهار بُعد قبلی است که یک محصول، آن را دارد.
به عنوان مثال، چگونه کاربران می‌توانند اقدامات خود را در یک وب سایت انجام دهند و این اقدامات چه بازخوردی را به کاربران ارائه می‌دهد.
طراح تعامل باید شخصی خلاق و بازاریاب باشد که به شکل گیری و ایجاد یک استراتژی در طراحی کمک کند. طراحان تعامل از هر پنج بُعد استفاده می کنند تا تعامل بین کاربر و یک محصول یا خدمات را به روشی کامل در نظر بگیرند.
طراح‌های تعامل چه سوالات مهمی را می‌پرسند؟چگونه طراحان تعامل با ۵ بُعد بالا کار می‌کنند تا تعاملات معناداری ایجاد کنند؟ برای درک این موضوع، می‌توانیم برخی سوالات مهم را که طراحان تعامل در هنگام طراحی برای کاربران می‌پرسند بررسی کنیم، که در وب سایت Usability.gov آورده شده‌اند.
کاربر توسط ماوس، انگشت یا قلم خود چه کاری، آن هم به صورت مستقیم می‌تواند انجام دهد تا با رابط کاربری ارتباط برقرار کند؟ جواب این سوال به ما کمک می کند تا همه روشهای تعاملات کاربر با محصول را تعریف کنیم.
ظاهر عنصرها (رنگ، شکل، اندازه، و غیره) تا چه حد درباره عملکرد آنها به کاربر پیام می‌دهد؟ این به ما کمک می‌کند تا به کاربران درباره رفتارهای ممکن در محصول اطلاعاتی را ارائه دهیم.
آیا پیام های خطا راه حلی را برای حل آن به کاربر ارائه می‌کنند یا به وی درباره علت اتفاق افتادن خطا توضیحی ارائه می‌دهند؟ این به ما امکان پیش بینی و کاهش خطاها را می‌دهد.
بعد از انجام یک عمل چه بازخوردی توسط کاربر دریافت می‌شود؟ این به ما اجازه می‌دهد تا اطمینان حاصل کنیم که سیستم پس از انجام یک عمل توسط کاربر، بازخورد را در یک زمان معقول ارائه دهد.
آیا عنصرهای رابط کاربری اندازه معقولی برای تعامل دارند؟ سوالاتی مانند این به ما کمک می‌کند به طور استراتژیک در مورد هر عنصر مورد استفاده در محصول فکر کنیم.
تفاوت بین طراحی تعامل و طراحی UX چیست؟این سوالی است که اکثر کاربران با آن درگیر هستند. متاسفانه هیچ جواب ساده ای برای این سوال وجود ندارد. اولا، هیچ تعریفی در سطح جهانی از این دو اصطلاح وجود ندارد. به این دلیل که توضیحات ما باید متناسب با دیدگاه کاربر تغییر کند.
دوم این که، در هنگام استفاده از تعاریف متداول، بین این دو زمینه شباهت های زیادی وجود دارد.
طراحی تعامل به طور خاص یک رشته است که تعامل بین یک سیستم و کاربر را از طریق رابط های مختلف بررسی می‌کند ولی طراحی تجربه کاربری، متمرکز بر تجربه کلی بین کاربر و یک محصول است.
فقط به این دلیل که طراحی تعامل زیر مجموعه ای از طراحی UX است، به این معنی نیست که آنها یکسان هستند. هر طراح UX یک طراح تعامل صالح نیست و بالعکس.اگر می‌خواهید گروه صحیحی از مهارت ها را در تیم های توسعه محصول خود ایجاد کنید، تفاوت معنایی جزئی، از اهمیت بالایی برخوردار است.
شکی نیست که فعالیت ایجا شده توسط یک طراح تعامل باید زیر نظر یک طراح تجربه کاربری باشد.
بنابراین طراحی تعامل زیر مجموعه ای از طراحی UX است؟شاید، شکی نیست که فعالیت ایجاد شده توسط یک طراح تعامل باید به نوعی از روند طراحی
UX پیروی کند. در تحقیق و تفحص کاربر، طراح تعامل باید به نیازهای یک طراح
UX کامل پاسخ دهد.
یک طراح تعامل بیشتر بر نحوه تعامل سیستم و کاربر، بطور همزمان متمرکز خواهد بود در حالی که یک طراح تجربه کاربری، بر کل تجربه کاربر از محصول نظارت دارد.
درست است که طراحی تعامل بخشی از تجربه کاربری است اما تفاوت هایی نیز دارند.
سه ویژگی اصلی طراحی تعامل
- طراحی باید متناسب با شرایط شکل بگیرد.
به عبارت دیگر طراحی در مورد تحول است، وسایل موجود برای طراح باید متنوع و مناسب با شرایط باشد.
برای طراحی تعامل، طراح بیشتر به موارد دیجیتالی در این زمینه برای طراحی احتیاج دارد، اما با تغییر شرایط ممکن است این نیازها تغییر کند.
- طراحان باید در مورد نیازهای آینده طراحی کنند.
با پیشرفت روز به روز تکنولوژی، نیاز کاربران نیز بیشتر می‌شود پس یک طراح تعامل باید جلوتر از کاربران باشد و نیاز آن ها را بداند. یک طراح تعامل باید همیشه تحقیقات لازم را برای طرح خود انجام دهد.
- طراحی، جنبه های ابزاری، فنی و زیبایی شناسی یک محصول را ارائه می‌دهد.
هر یک از ملاحظات و مبادلات تجاری در فرایند یک طراحی در آینده مورد بررسی قرار می‌گیرند.
هیچ روش مشخصی برای این که هر یک از آنها چه پروسه ای را باید پیش ببرد وجود ندارد، اما انتخاب درست ابزار و طرح های متناسب با کار، می تواند در تصمیمات فنی و زیبایی شناسی طرح تاثیر بگذارد. برای یک طراح تعامل، کاربران افرادی هستند که حساسیت پیچیده ای دارند و فرایند های طراحی بر این اساس باید انجام شود.
طراحی تعامل و ارتباط آن با کاربراننیاز کاربران و پیشرفت تکنولوژی در عرصه دیجیتال است که طراحی تعامل را به شکل دیجیتال شکل می‌دهد.
فناوری دیجیتالی در خارج از محل کار در قالب محصولات مصرفی، مفاهیم دیگری از کاربرد، مانند سایت های تفریحی برای شما بوجود آورده است. نفوذ اینترنت راهی برای استفاده به عنوان ارتباط برقرار کرده است، که امروزه قابل بحث ترین و برجسته ترین نوع استفاده از فناوری دیجیتال است.
در نتیجه می توان گفت، کاربران انتظار دارند از تجربه های تعاملی در وب سایت های مدرن برخوردار باشند. داشتن شخصی در تیم شما که مسئولیت مدیریت، ایجاد و نظارت بر این تعاملات را دارد نیز به همان اندازه مهم است.